Małgorzata Musierowicz - źródło twórczych inspiracji
Małgorzata Musierowicz (z domu Barańczak, siostra wybitnego poety, krytyka literackiego i tłumacza Stanisława Barańczaka) urodziła się 9 stycznia 1945 roku w Poznaniu (Jeżyce). Późniejsza pisarka często opiekowała się młodszym bratem. Jej dzieciństwo mimo powojennej biedy było pełne radości i fantazji. Kiedy mały Staś miał cztery lata, postanowiła nauczyć go czytać za pomocą długich, tłustych, różowych dżdżownic. Nadawała im patyczkiem kształt liter i w ten sposób nauczyła brata całego alfabetu. Nie przepadała natomiast za szkołą. Na lekcjach nudziła się, więc czytała pod ławką książki. Buntowała się i wszystko widziała w czarnych kolorach. Jednym z powodów była jej wielka niechęć do nauk ścisłych i absolutny brak zdolności w tym kierunku. Sukcesy odnosiła na lekcjach: łaciny, polskiego, śpiewu i rosyjskiego. Uważano ją za lenia, ale nim nie była, wręcz przeciwnie: zapisywała całe zeszyty poezją i prozą, bardzo dużo czytała, a nawet tłumaczyła wierszem poematy z łaciny. Jej zdolności docenili profesor Węgrzynowicz - jej wychowawca (zwany przez uczniów Dziadkiem), a także profesor Latawiec - nauczyciel polskiego. Na początku XI klasy wzięła udział i zajęła drugie miejsce w ogólnopolskim quizie polonistycznym. Profesor Węgrzynowicz zrozumiał, że Małgosia jest stracona dla nauk ścisłych i pomógł jej na ustnej maturze z matematyki mówiąc: Są ludzie, którzy umieją liczyć i są ludzie, którzy nie umieją liczyć. To dziecko nie umie. Ale umie za to wiele innych rzeczy. Zasługuje na świadectwo dojrzałości.
W 1968 roku otrzymała dyplom z grafiki użytkowej na Wydziale Malarstwa i Grafiki Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w Poznaniu – specjalność grafika książki. Po dyplomie wyszła za mąż za Bolesława Musierowicza - kolegę z wydziału architektury. Niedługo potem na świat przyszedł syn Andrzej, a potem córka - Zosia. Dwa lata po jej urodzeniu trafiła na ogłoszenie w "Kulturze" o konkursie na książkę dla młodzieży. I tak powstał „Małomówny i rodzina”. Nagrody nie otrzymała, ale w 1975 roku książka ukazała się drukiem. Za pierwsze honorarium kupiła maszynę do pisania, bo Małomównego pisała na pożyczonej. I tak rozpoczęła się jej kariera literacka.
Autorka i ilustratorka nagradzanych książek dla dzieci i młodzieży, w tym serii Jeżycjada m.in. „Szósta klepka” (1977), „Kłamczucha” (1979), „Kwiat kalafiora” (1981), „Ida sierpniowa” (1981), „Opium w rosole” (1986), „Noelka” (1992), „Pulpecja” (1993), „Kalamburka” (2001), „Sprężyna” (2008) czy „Ciotka Zgryzotka” (2018). Laureatka wielu nagród m. in. I nagroda „Złote Koziołki” na IV Biennale Sztuki dla Dziecka w Poznaniu („Szósta klepka”,1979); wpis na Międzynarodową Listę Honorową im. Hansa Christiana Andersena („Kwiat kalafiora”, 1982); nagroda Polskiej Sekcji IBBY „Książka Roku” („Noelka”, 1992); Nagroda Biblioteki Raczyńskich („Kalamburka”, 2001); wpis na listę Białych Kruków Internationale Jugendbibliothek w Monachium („Język Trolli”, 2005); wpis na Listę Skarbów Muzeum Książki Dziecięcej w Warszawie („Sprężyna”, 2009); nagroda Bestseller EMPiKu („Ciotka Zgryzotka”, 2018); nagroda w konkursie im. Józefa Łukaszewicza „Posnaniana 2020” – wraz z Emilią Kiereś („Na Jowisza! Uzupełniam Jeżycjadę”, 2021). W 1987 roku otrzymała nagrodę literacką „Solidarności”, a w 2020 Nagrodę Literacką Biblioteki Narodowej „Skrzydła Dedala” za całokształt twórczości. W 1994 roku autorka została odznaczona prestiżowym Orderem Uśmiechu. W ostatnich latach tworzy także książki przy współpracy z córką Emilią Kiereś („Na Jowisza! Uzupełniam Jeżycjadę”, 2020; „Na Jowisza! Nadal uzupełniam Jeżycjadę”, 2021).
Małgorzata Musierowicz i jej słynna Jeżycjada zapisana jest w sercach wielu pokoleń. Opowieści autorki pełne są inspirujących wyobraźnię opisów, cytatów, odniesień, inspiracji. Korzystając z tego bogactwa jako Fundacja Promocji Kultury Artystycznej, Filmowej i Audiowizualnej zorganizowaliśmy cykl warsztatów, w których sięgnęliśmy do tej właśnie literatury.W trakcie czterech kolejnych spotkań skupiliśmy się na kulinariach, fotografii, architekturze, ilustracji, animacji oraz łacinie.
Pomysłodawczyni i koordynatorka projektu: Marta Chwałek
Oprawa graficzna projektu / projekt albumu: Paweł Gąsienica-Marcinowski
Prowadzenie warsztatów: Ania England, Barbara Gawryluk, Daria Godyń, Iwona Kalenik, Monika Kuczyniecka, Anna Kuklicz, Joanna Szwed – Kostecka, Maciej Zygmunt
Dokumentacja fotograficzna i filmowa: Maciej Zygmunt, Agata Kaputa
Partnerzy:
Biblioteka Publiczna w Niepołomicach im. Tadeusza Biernata
