Klasyczny dokument z okresu poprzedzającego Praską Wiosnę. W jednym z wywiadów operator filmowy Jan Špáta powiedział o swoim debiucie: „Zadane w dokumencie pytania nie tylko zmuszają młodzież do wypowiedzi, ale nurtują także nas, starszych. Co więcej, prowokują do wyrażenia szczerych opinii. Wykorzystując medium filmowe, chciałem pokazać dzisiejszą młodzież. Ich nowy system wartości bywa często dyskredytowany. Nie jestem jedynym, który zastanawia się nad tym problemem. Życzę sobie, żeby ten dokument wzbudził zainteresowanie nie tylko wśród „odległych pokoleniowo” widzów, lecz też młodych ludzi, żeby potrafili się z nim utożsamić. Poprzez „Największe życzenie” zamierzałem pchnąć ankietę w kierunku filmowości. Jestem przekonany, że ankieta, która nie ujmuje problemów w sposób filmowy, nie ma prawa bytu. Dlatego mój dokument składa się zarówno z „klasycznych ujęć” reportera z mikrofonem, jak scen odległych od tej ograniczającej formy. Trzeba podkreślić, że film nie ma pesymistycznego wydźwięku i nie powinien być odebrany w ten sposób. Przyznaję, że pojawiają się też smutne momenty. Chodzi o sceny zrealizowane w praskich pasażach, gdzie trudno mówić o elokwencji i szlachetnych ideałach bohaterów. To część znudzonej młodzieży, która zabija czas, nie znając wyjścia z pustki, jaką sama sobie stworzyła. Jednak zdecydowana większość sfilmowanych osób charakteryzuje się tym, co stanowi sedno współczesnej młodzieży: wyczuleniem na prawdę i pragnieniem sprawiedliwości.”
Největší přání
reż. Jan Špáta, zdj. Vladimir Skalský, Czechy 1964, dokument, 31 min.
23 listopada (piątek), 21.30
Małopolski Ogród Sztuki – Sala mała
